blaszane wiadro
mojego rozumu
ma małą dziurkę
już zimna woda
kapie ideami
pomysły
cienką stróżką
po chwili
cała mądrość
leje się
wprost do szczelin
spękanej ziemi
prymitywnego
instynktu
przetrwania

wiadro puste
żyć muszę