bodźce przemielone
zębami receptorów
nieświadomie wpadają
do atomu myśli
atom zwykłym butem
rozbijam
na kwanty uogólnień
uogólnieniom
kolorowe guziki słów
zapinam

pod szyję

za dużo
uruchomionych procesów
dlatego
bywa niestrawna
papka rzeczywistości

wirtualna – w całości